Paul Quirynen: ‘Er zijn weer slaven onder ons!’
Er wordt weer gekookt met gamellen … Ieder burger zou eens aandachtig de vrachtwagenparkings moeten bekijken langsheen onze autostrades die als het ware het centrum vormen van ons Europees wegennet. Op vele plaatsen zie je drieste taferelen van armoedige truckchauffeurs en technisch gebrekkige trekkers of oude camions. Met vuurtjes en gamellen wordt er zelf nog gekookt omdat de prijzen in de wegrestaurants onbetaalbaar zijn voor de moderne slaven van het wegverkeer.
De tewerkstelling in de transportsector is volledig verziekt door chauffeurs die uitgebuit worden en die moeten werken binnen schimmige pseudo-legale constructies uitgewerkt door geslepen werkgevers en hun adviseurs qua verzekeringen en arbeidscontracten. Vele trekkers hebben een inschrijving in Roemenië, Servië of Bulgarije en worden vaak via leasingovereenkomsten en met inclusief (schijn)zelfstandige chauffeurs ter beschikking gesteld van transportbedrijven, die dan hun laadbakken met minimale kosten en maximale winsten door de wereld sturen.
Door deze schimmige structuren vermijden werkgevers onze strenge regelgeving die opgesteld werd ter bescherming van de waardigheid van de chauffeurs en ter beveiliging van alle andere weggebruikers. “Sociale dumping” is nog een voorzichtige omschrijving doch “moderne slavernij” is een vlag die deze lading nog beter dekt.
… Zij zijn zo lief mijnheer maar ook zo jong … (en kwetsbaar)
Reeds vele jaren lang komt bij de problematiek van mensenhandel steeds weer de exploitatie ter sprake van jonge meisjes en vrouwen die argeloos en vaak ongewild uiteindelijk in de prostitutiewereld terecht komen en aldaar seksueel worden geëxploiteerd.
Er zijn talloze processen gevoerd tegen organisatoren van escortbureaus, tegen mensensmokkelaars uit het verre Oosten en Russische matroesjka-bendes, doch het fenomeen duikt steeds weer op en vaak in andere gedaantes.
Een recent en hallucinant fenomeen zijn alleszins de erg jonge “loverboys” die met trucs en misbruik van emoties allerhande nog jongere meisjes aan zich binden om er uiteindelijk zelf veel geld aan te verdienen door hun “geliefden” ter beschikking te stellen van anderen.
Wie in strafdossiers dergelijke verhalen leest staat versteld van het totaal gebrek aan norm- en waardenbesef van deze daders en de schade die door dergelijke verhalen ook en bijkomend veroorzaakt wordt aan de veelal vooraf reeds erg kwetsbare minderjarigen.
Egoïsme en puur geldgewin zijn blijkbaar ook hier de dominante drijfveren in hoofde van de daders.
… Een brutale hond als scherprechter ….
Een derde sector waar mensenhandel nog steeds welig tiert is deze van de land- en tuinbouw. Onder meer in serres en kweekbedrijven van jonge dieren hebben de diensten van de sociale inspectie vaststellingen kunnen doen van werkomstandigheden die mensonterend zijn.
De toetssteen die rechtbanken moeten aanwenden om mensenhandel te beoordelen en te bestraffen is de vraag of werknemers al dan niet worden tewerkgesteld in mensonwaardige omstandigheden , uiteraard wel beoordeeld in de context van onze samenleving.
Helaas is de harde realiteit voor slachtoffers van mensenhandel vaak brutaal en mensonterend. Werkgevers laten mensen, die geen verweer hebben, soms bijna dag en nacht werken tegen hongerlonen en in omstandigheden die nauwelijks denkbaar zijn. Vandaag zijn er in land- en tuinbouw nog steeds schrijnende situaties waarbij via koppelbazen buitenlandse werknemers in handen komen van “bazen” , die enkel eigen gewin voor ogen hebben zonder enige vorm van empathie voor de slaven in hun serres of exploitatieruimtes. Ooit las ik dat een tuinder de onderlinge ruzie tussen zijn Roemeense seizoenarbeiders liet beslechten door er zijn eigen kwaadaardige hond op af te sturende hond diende dus te zorgen voor sociale vrede.
… /…
Naar aanleiding van de Pano-reportage over de zorg in privérusthuizen hoorde ik een arts de wijze woorden spreken dat wij veeleer zullen moeten opteren voor een waardegedreven zorg dan voor een winstgedreven zorg. Op deze Europese dag tegen de mensenhandel kunnen wij alleen maar hopen op een meer waardegedreven samenleving. Inzake mensenhandel is de vrijwaring van de menselijke waardigheid voor ieder medemens van fundamenteel belang. Niemand heeft het recht om een ander medemens te exploiteren of uit te buiten, op welke wijze ook.