Jo Hanssens: ‘Geef ons een toekomst van vrede en rechtvaardigheid’
Meer dan een jaar is voorbijgegaan na de verkiezingen van 13 juni 2010 zonder akkoord over een nieuwe federale regering. Ontelbare analyses werden gemaakt. De politieke situatie van ons land werd uitvoerig becommentarieerd, ook in het buitenland. Constructieve voorstellen werden aangebracht door de verschillende onderhandelaars en informateurs in opdracht van de koning. Wat kunnen wij als christelijke vredesbeweging en als christelijke organisaties voor rechtvaardigheid en vrede nog toevoegen? Onze bijdrage is origineel door het feit dat ze gedragen wordt door Vlaamse en Franstalige organisaties die, zonder zich uit te spreken over de grond van de zaak, insisteren op de te volgen methode. Want slagen is noodzakelijk.
Onze bijdrage richt zich in de eerste plaats tot hen die de verkiezingen hebben gewonnen, de N-VA aan Vlaamse kant en de PS aan Franstalige kant. Zij richt zich ook tot allen die kunnen bijdragen om een uitweg te vinden en het vredesakkoord te realiseren dat door de grote meerderheid van de inwoners van ons land verwacht wordt. Als christenen zijn wij gedreven door een sterke bewogenheid voor het algemeen welzijn, en ook door de zorg voor vrede, rechtvaardigheid en behoud van onze aarde. Zo maken wij ons de oproep van Stéphane Hessel eigen: “Indignez-vous!”, in Nederlandse vertaling: “Neem het niet!”. Wij zijn inderdaad overtuigd dat een politiek akkoord binnen redelijke termijn nog steeds mogelijk is. Om daartoe te komen moeten de verantwoordelijke politici van ons land rekening houden met de drie hiernavolgende onontbeerlijke voorwaarden:
Vooreerst: onze gekozen politici moeten zich meer bewust zijn van het existentieel conflict dat ons land doormaakt
Wij hebben de indruk dat dit niet zo is. Indien men dit existentieel conflict echt zou erkennen, zou men ook veel nauwgezetter de elementaire regels van de conflicthantering volgen. Gelukkig zijn wij niet geconfronteerd met openlijk geweld. Maar laten we oppassen voor het verbaal geweld ! Laten wij ophouden met steriele en niet gefundeerde verwijten ! Inadequate of niet efficiënte mechanismen in het functioneren van onze staat hebben ook bijgedragen tot deze existentiële crisis. Laten we derhalve verbeteren en aanpassen wat moet verbeterd en aangepast worden, vooraleer we in een algehele impasse terecht komen. De vijandsbeelden en de scheidingsmuren kunnen onoverbrugbaar worden. De verantwoordelijke politici weten het even goed als wij: geen van de twee grote gemeenschappen in ons land kan eenzijdig een oplossing opdringen. Onze gemeenschappen zijn zeer verschillend en kennen reeds een grote autonomie. Tegelijk zijn wij nog nauw met elkaar verbonden, met name door het Brussels gewest dat een vitale rol speelt in de economie van het hele land. In deze situatie is er slechts één adequate houding mogelijk: echte onderhandelingen organiseren en een vredesakkoord nastreven volgens de spelregels van vredesonderhandelingen en van de actieve geweldloosheid.
Vervolgens: een akkoord is mogelijk door de kunst van de geweldloze dialoog toe te passen
Een familie, ook een levende samenleving kan zich alleen realiseren op grond van een vrijmoedige en waarachtige dialoog. Na de tweede wereldoorlog werd Europa heropgebouwd door het instellen van een dialoog en een samenwerking tussen de vroegere vijanden, en dit in tegenstelling tot de strafmaatregelen die gevolgd zijn op de wapenstilstand van 1918. De echte dialoog valoriseert wat
positief is bij elk van de betrokken partijen. De dialoog erkent ook wat negatief of minder goed is bij de een en de ander. Door een echte dialoog te voeren kan de muur die scheidt opnieuw een brug worden. In plaats van zich op te sluiten in zijn eigen oordeel opent zich een betere toekomst voor allen, met name door te luisteren en zo goed mogelijk rekening te houden met de soms tegenstrijdige verlangens die aanwezig zijn. Het is onze overtuiging dat zo’n open en eerlijke dialoog op korte tijd kan uitmonden in een stevig en eerbaar akkoord, gedragen door een vernieuwd vertrouwen en een sterk engagement.
Ten derde: zij die gekozen zijn als vertegenwoordigers van het volk zijn geroepen om de hele bevolking te dienen
De gekozenen van het volk hebben een politieke macht ontvangen om het volk te begeleiden midden de grote uitdagingen van de wereld van vandaag. Elke volksvertegenwoordiger is vanzelfsprekend gekozen door een deel van de bevolking op basis van een welbepaald politiek programma en een welbepaalde politieke strategie. Maar eenmaal gekozen zal een echte politicus niet alleen rekening houden met zijn eigen kiezers. Als gekozene moet hij of zij aanvaarden zich ten dienste te stellen van het welzijn van de hele bevolking en nog het meest van de zwakken en de meest kwetsbaren van de samenleving. In deze context is een nieuwe federale regering zeker geroepen om een beter functioneren van de staat te bevorderen, maar ook om ons systeem van sociale zekerheid te behouden en te verbeteren, om adequate maatregelen te nemen ter bescherming van het leefmilieu, de economie en de werkgelegenheid, ook om maatregelen te nemen voor de vernieuwing van ons juridisch systeem, om de internationale samenwerking en de vrede te bevorderen, enz. Veel wordt opnieuw mogelijk, als men ook zijn limieten erkent. Nog meer zal mogelijk worden, als onze gekozen politici de weg van vrede willen gaan en als ze bereid zijn onze vitale conflicten te benaderen op een geweldloze wijze.
Jo Hanssens, voorzitter Pax Christi Vlaanderen
Camille Baise, président Pax Christi Wallonie-Bruxelles
Marcel Cloet, voorzitter Netwerk Rechtvaardigheid en Vrede
Arnaud Gorgemans, président de Justice et Paix
Bron: deredactie.be