Kolet Janssen: ‘De natuur zegt stop’

Ondanks de vele en hevige regenvlagen van het afgelopen halfjaar, gaat het niet goed met ons grondwater. Op een dieper niveau halen we telkens weer te veel water uit de bodem voor de intensieve veeteelt en groenteteelt. Daarover lees ik met een onbehaaglijk gevoel in mijn weekblad (DS 1 juni 2024).

De boeren zelf zien het somber in. Er is geen oplossing in zicht. Ze telen grote volumes, hebben zichzelf daarvoor in de schulden gestoken en kunnen niet meer terug. Bovendien moeten ze zo hard werken, dat ze nauwelijks nog een leven hebben. En toch gaat het van kwaad naar erger.

‘Het is alsof de natuur ons dwingt om in te binden. Ze zegt stop. Genoeg’, zegt een van de telers.

‘Ik weet wel dat het onzin is’, zegt mijn dochter een paar dagen later. ‘Maar al die incidenten met turbulentie in een vliegtuig, is het niet net alsof God daarachter zit? Alsof hij zegt: als jullie niet willen luisteren, dan moeten jullie maar voelen! Iedereen blijft maar verder reizen met het vliegtuig, ook al weten we dat het niet oké is. En nu worden we dus letterlijk door elkaar geschud.’

In warme en droge lucht wordt de kans op turbulentie groter, lees ik. Met de klimaatopwarming zal ook dat er dus bij gaan horen.

Het treurige antwoord op die opmerkingen is: neen. De natuur zegt niet stop, ze zegt helemaal niks. En God schudt niet met vliegtuigen, hoogstens met zijn hoofd als hij ons bezig ziet.

We lopen vast omdat we dom en kortzichtig bezig zijn. Het zal moeilijk zijn en pijn doen om ons aan te passen. Die beslissing zal niet genomen worden door de natuur of door God. Het is helemaal onze eigen verantwoordelijkheid, van ons allemaal. We moeten met zijn allen duurzamer en socialer gaan leven. Zodat er voor iedereen meer leven is op aarde. Zodat we de natuur niet tegenwerken, maar ze zien als onze bondgenoot, wat ze natuurlijk altijd al is geweest.

Als je iets dom aanpakt, krijg je vroeg of laat het deksel op je neus. Dat leer ik al aan mijn kleindochter van twee. En het geldt voor ons allemaal, altijd en overal.

Bron: De Wereld Morgen