Johan Vanmuysen: ‘Zou het niet meer vertrouwen creëren wanneer het duidelijk is waarvoor een politicus staat?’
België heeft een probleem met de verstandhouding tussen politiek en bevolking. Het vertrouwen in het politieke bedrijf vermindert zienderogen. Onze noorderburen kunnen ons nog wel wat lessen leren.
Op 22 november zijn er verkiezingen in Nederland. De journalistieke wereld dicht Pieter Omtzigt nu al de overwinning toe. Hij richtte een eigen partij op die zal meedoen aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Omtzigt kiest voor het politieke centrum, met een duidelijke visie, ook op lange termijn. We stemmen in België steeds extremer door een gebrek aan vertrouwen. Des te vreemder dat Omtzigt in ons buurland dan net wel populair is. Wat onder andere opvalt in Omtzigts aanpak, is dat hij kiest voor een tot nog toe onbestaand Grondwettelijk Hof in Nederland. En dat terwijl in België dit jaar een voorstel werd gedaan om de macht van ons Grondwettelijk Hof juist te omzeilen. Als dat geen signaal is voor ons land.
Onze politici moeten ook durven kiezen voor een verhaal op lange termijn, waarin dromen van een vredevolle samenleving kunnen groeien en concreet vorm krijgen. Wie dit durft, hoeft zich ook niet voortdurend zorgen te maken om herverkozen te worden. Elke zet in de goede richting draagt een steentje bij. Dit perspectief kan hen helpen om moed te houden. Wanneer een collega-politicus een goed voorstel doet, ook al is hij of zij van ‘de verkeerde partij’, is het toch belangrijk om dit te steunen in functie van een groter doel.
Omtzigt citeert in zijn boek ‘Een nieuw sociaal contract’ de christelijk geïnspireerde filosoof Søren Kierkegaard: “Hoe moeten wij de toekomst tegemoet gaan? Wanneer een zeeman op volle zee is, wanneer alles om hem een verandert, wanneer golven geboren worden en weer sterven, dan richt hij zijn blik niet omlaag naar die golven, want die veranderen. Hij kijkt omhoog naar de sterren omdat die betrouwbaar zijn. Zoals ze er nu staan stonden ze er voor onze voorvaders en zo zullen ze er staan voor de komende gedachten. Waarmee overwint hij dus het veranderlijke? Met het eeuwige.”
De kern van de oplossing van de huidige malaise ligt niet in het steeds nieuwe, maar in het oude. De sterke algemene principes die sinds lang het politieke framework vormen waarin de mens het best kan gedijen: personalisme, solidariteit, vrijheid van initiatief, subsidiariteit, voorkeur voor de zwaksten en verantwoordelijkheid voor onze leefomgeving. Deze oude cocktail is in zichzelf het antwoord op de roep naar vernieuwing.
Het volgen van een brandweerpolitiek draagt in België niet bij tot het herstellen van dit vertrouwen. Geen probleem met politieke actie, maar zou het niet meer vertrouwen creëren bij de bevolking wanneer het duidelijk is waarvoor een politicus of partij staat?
Bron: Het Belang van Limburg