Kolet Janssen: ‘Wassen als ik wil’

Vijfentwintig jaar geleden huisruilden wij met een gezin uit Zwitserland. Ze hadden instructies voor ons achtergelaten over hoe we met het afval moesten omgaan. Wij kregen er de slappe lach van: zo moest je bijvoorbeeld een leeg conservenblikje ontdoen van zijn papieren wikkel, uitspoelen en er de bodem uit draaien met een blikopener. Alles moest dan apart worden gesorteerd en platgedrukt. ‘Zoiets krijgen ze in België nooit verkocht!’ meenden wij toen. Intussen zijn we in ons land ook bijna zo ver…

Afgelopen zomer verbleven we opnieuw in Zwitserland. Toen we rond het avondeten een machine was wilden laten draaien, merkten we dat het niet lukte. Van de buren hoorden we dat in hun kanton elke wasmachine, droogautomaat en vaatwasser in speciale stopcontacten zit, waarvan de stroom in de piekuren wordt afgesloten. Ja, dat was wel even wennen, zeiden ze. Maar in feite was het geen probleem om die huishoudelijke taken wat meer te plannen, als je daarmee voldoende en goedkopere stroom voor iedereen kon krijgen.Wij stonden paf. We dachten opnieuw dat zoiets in België ondenkbaar was. Maar de werkelijkheid heeft ons ook nu weer achterhaald.

In eerste instantie stuit het ons tegen de borst: waar bemoeit die overheid zich mee? Mogen we niet wassen wanneer we dat zelf willen? Gaan ze daar nu ook al regeltjes voor opstellen? Maar als we wat langer nadenken, moeten we nederig toegeven dat milieubewust leven misschien zo akelig concreet kan worden. Alleen dan is er genoeg voor iedereen. Ongebreideld gebruik maken van alles wat we kunnen betalen, is nu eenmaal niet haalbaar op lange termijn. Een vakantie in Zwitserland kan soms helpen om alvast een kijkje te nemen in de toekomst.

Bron: De Redactie