Hans Geybels: ‘C/K: een sterk merk’

Bij de restyling van haar logo, heeft de KAV er bewust voor gekozen om de K te laten vallen. De naam moet kracht en vrouwelijkheid bundelen en de keuze is gemaakt: KAV is Femma geworden. Over de nieuwe naam heb ik geen vermeldenswaardige mening, wel over het schrappen van de K uit namen van verenigingen of instituten die niet te ontkennen christelijke wortels hebben.

De discussie woedt al enkele jaren, in verschillende instellingen. Scouts en Gidsen en KULeuven hebben het debat al gevoerd en hoe lang zal het nog duren voor de discussie verschuift naar katholieke ziekenhuizen en scholen … Positief is alvast dat er nagedacht wordt over de invulling van waarden of over de identiteit en de meerwaarde van de wortels van de vereniging.

Dat men de C of de K wil laten vallen, is wel begrijpelijk. In het verleden werd het christendom als heel exclusivistisch ervaren. Het had een welomlijnde identiteit en wie anders dacht, hoorde er niet bij. Hetzelfde gold voor het socialisme en het liberalisme. Maar die verzuilde samenleving ligt grotendeels achter ons.

De kern van het christendom ligt echter elders. Het christelijke gedachtegoed is eerder inclusivistisch: iedereen hoort erbij. In de parabel van de barmhartige Samaritaan is de naaste niet iemand van de eigen club, maar net iedereen die zich als naaste aanbiedt. Het argument om de C/K weg te laten omdat het ruikt naar exclusivisme snijdt geen hout. Een C/K vereniging moet automatisch open zijn! Openheid behoort wezenlijk tot haar identiteit.

C of K

Waarom worstelen tegenwoordig zoveel organisaties en verenigingen met de C en de K? Hoogstwaarschijnlijk heeft het meer te maken met de k dan met de C. Typerend voor al die organisaties is immers dat ze geen afstand willen doen van de christelijke waarden of roots, integendeel zelfs. Het schoentje knelt eerder bij de K, die tegenwoordig onmiddellijk verwijst naar de kerk als instelling. En het imago van de kerk is er de laatste jaren niet op vooruit gegaan.

Daar zijn vele redenen voor te geven, maar dat is een andere discussie. In het huidig debat moeten we echter oppassen het kind niet met het badwater weg te gooien: om niet langer geassocieerd te worden met de kerk, wil men de christelijke waarden vervangen door een selectie van vage waarden die zowel een caritatieve instelling als een commercieel topbedrijf in hun charter delen.

Vis noch vlees

Om de C of de K te laten vallen, spelen meestal pragmatische redenen een rol. Kort door de bocht: men vreest ledenverlies. Vele verenigingen kampen met een vergrijzing van de leden en met weinig instroom aan de basis. Daarenboven denkt men dat de C of de K mensen van andere levensbeschouwingen of religies afstoot.

In de hoop een toegankelijk profiel te creëren en open te staan voor iedereen, wordt een organisatie herleid tot een kleurloze massa. Maar op die manier loert het gevaar om de hoek dat ze niet meer duidelijk stelt waar ze voor staat. Pluraliteit gedefinieerd als neutraliteit is vis noch vlees. En dat is niet aantrekkelijk.

C & A

De oplossing voor het probleem ligt niet in het schrappen van de C/K. De oplossing ligt in de heruitvinding van de christelijke inspiratie. Net in deze tijd is de A zo belangrijk. Die staat voor authenticiteit. Net nu verlangen mensen terug naar verenigingen of organisaties die ergens voor staan. Wie leden wil aantrekken, moet op zoek gaan naar authenticiteit. Niet de C of de K als dusdanig zijn het probleem, maar wel de authentieke beleving ervan. Niet de C of de K sluiten mensen uit, maar wel de enge interpretatie ervan.

De C en de K zijn nog om een andere reden niet onbelangrijk. De C en de K kunnen net appelleren aan de roots, want waarden alleen zijn onvoldoende. Het visioen waaruit ze beleefd worden, is minstens even noodzakelijk. Daarin speelt die authenticiteit een cruciale rol. Of men nu christen is of niet, als men ervaart dat iemand authentiek beleeft wat hij of zij belijdt, wordt die gerespecteerd.

Inspiratie is belangrijk: elk bedrijf claimt tegenwoordig waarden als tolerantie, openheid en solidariteit. Elke institutie heeft een waardencharter waar niemand kan tegen zijn. Het belang van de C/K schuilt net in het feit dat het een ziel geeft aan die waarden, dat mensen voortdurend uitgenodigd worden om die waarden te beleven. Het is net die ziel die motiveert om waarden radicaal en authentiek te beleven.

Sterk merk

Het christendom is wel degelijk een sterk merk. Tot op vandaag zijn de meeste waarden waarop onze samenleving gebaseerd is, afkomstig van het christendom (in de 18de eeuw gecorrigeerd en aangevuld met waarden vanuit de verlichting). Het gaat dan over waarden als gelijkwaardigheid, individualiteit, verzoening enzovoort. Ik ben er sterk van overtuigd dat die waarden en inspiratie in de toekomst aantrekkelijk blijven en dus zullen herontdekt worden.

De C en de K kunnen wel degelijk een meerwaarde bieden als mensen bijvoorbeeld het gezamenlijk resultaat belangrijker vinden dan individueel scoren. Of als mensen dingen die belangrijk zijn wat vaker laten primeren op dingen die dringend zijn. Competitiviteit zou kunnen omslaan in samenwerking en dus in betere en snellere resultaten. Een zesde zintuig wordt ontwikkeld voor zwakkeren en andersbegaafden. En zo kan ik nog even doorgaan.

 

Bron: De Redactie