Paul Quirynen: ‘Toch wel een straffe paus…’
Je moet het toch maar doen om vandaag als paus openlijk, eerlijk en zonder meer vergiffenis te vragen voor het vroegere kindermisbruik met priesters als daders. Dergelijke duidelijke erkenning door deze kerkleider van morele fout en schade staat in schril contrast met het vroegere angstvallig spreken of zwijgen met vrees voor eigen imagoschade of financiële risico’s.
Steun voor de Belgische bisschoppen
De houding van Franciscus vandaag moet bemoedigend en ondersteunend klinken voor onze Belgische bisschoppen Johan Bonny (Antwerpen) en Guy Harpigny (Doornik) , die bevoegd waren voor dit probleem in ons land en uiteindelijk moeizaam een meerderheid hebben gevonden om eveneens waarheid, verzoening en gerechtigheid te doen zegevieren op het verdoezelen van spijtige gebeurtenissen of het minimaliseren van wat verkeerd was.
De zienswijze van de paus sluit zodoende ook aan bij de houding die de Belgische bisschoppen hebben aangenomen tijdens de bijzondere Parlementaire Commissie waar een vergelijk kon gevonden worden om uiteindelijk respectvol met de slachtoffers van kindermisbruik om te gaan zelfs met afstand van juridische verjaringstermijnen. Hoewel kindermisbruik wellicht ook en op een evenredige wijze aanwezig was in andere samenlevingsdomeinen is de Kerk uiteindelijk in dit land tot op heden de enige organisatie geweest om daadwerkelijk schade uit het verleden te vergoeden in alle niet gerechtelijke dossiers.
Uitgestoken hand
Je moet het toch maar doen om als paus enkele weken geleden openlijk de hand te reiken naar medemensen die leven in een lesbische of homoseksuele relatie en die voorheen in kerkelijke middens vaak als een probleem werden omschreven of ervaren.Wie op één of andere wijze gelovig is legt een link met een schepper van deze wereld.In deze context sprak Franciscus ook zinvolle woorden. Hij zei dat hij eerbied diende te hebben voor alle mensen van goede wil , ook deze met een andere seksuele geaardheid…Wie ben ik maar om te oordelen als die andere gezorgd heeft voor al die verscheidenheid van mensen.
Ook op dit vlak spreekt deze paus een nieuwe taal, die nu ook aansluiting vindt met de grondrechten van ieder individu en de mensenrechten, zoals eerbied en gelijkwaardigheid van ieder medemens. Het streven naar een wereld zonder discriminatie en zonder racisme is een humane horizon die, onafgezien van iedere ideologie, voor de ganse wereld moet gelden doch die alleszins ook gebaseerd is en blijft op de eeuwenoude christelijke traditie en waarden.
Nieuwe samenlevingsvormen
Je moet het tenslotte ook maar doen om een tijdje geleden als paus niet lager veroordelend te spreken over mensen die gescheiden leven of over de problematiek van nieuw samengestelde gezinnen of nieuwe samenlevingsvormen. Ook tegenover deze medemensen spreekt de huidige paus met woorden van bemoediging, barmhartigheid en ook begrip.
Deze nieuwe houding en taal van Franciscus staat in schril contrast met het vroegere steeds maar veroordelend spreken en de onmacht om op een redelijke en juiste wijze om te gaan met nieuwe samenlevingsvormen, die vandaag onafwendbaar zijn. Het is moedig van deze paus om opnieuw bruggen te bouwen naar deze betrokken medemensen die voorheen vaak door de kerk erg gekwetst zijn geworden en zelfs structureel worden genegeerd.
Een zuivere evangelische boodschap
Door de verregaande en snelle secularisatie in Vlaanderen hangen een aantal kerkelijke structuren en organisaties in de touwen.De C van christelijk of k van katholiek worden verwijderd of zijn echt niet meer populair. Binnen de kerk leven er ook polariserende krachten, van uiterst conservatief en behoudend tot links progressief.Op maatschappelijk vlak houden velen afstand van de kerkstructuren en komen religie of geloof enkel nog ter sprake in eigen gezin of leefomgeving.
De paradox vandaag is dat paus Franciscus eenvoudige taal spreekt en eigenlijk alleen maar verwijst naar zuiver evangelische en dus christelijke waarden.Zijn eenvoudig zijn, handelen en spreken sluit aan bij de grondhouding dat ieder mens, ook de armste en meest kwetsbare, evenwaardig en belangrijk is en dat respectvol omgaan met ieder medemens meer dan noodzakelijk is voor de opbouw van een verdraagzame samenleving.
Het lijkt mij een uitdaging voor onze kerk hier om de zuivere boodschap van deze paus nog meer zichtbaar te maken zodat de morele dreun die de kerk hier kreeg, hopelijk weer verdwijnt en omgevormd kan worden tot een nieuwe dynamiek.