Hans Geybels: ‘God is hot’
In Brazilië zijn de Wereldjongerendagen gestart. Er wordt een paar miljoen jongeren verwacht, waarvan een paar honderd Vlamingen. Het hele gebeuren is een erfenis van paus Joannes Paulus II die in 1986 een paar miljoen jongeren naar Rome liet afzakken om daar enkele geloofsdagen mee te maken.
Daarna ging het spektakel om de 2 à 3 jaar de hele wereld rond: Buenos Aeres, Compostela, Toronto, Parijs, Manilla … Aan de editie van Keulen (2004) was de eerste buitenlandse reis van paus Benedictus XVI gekoppeld. Aan deze editie die van paus Franciscus. Op 28 juli zal hij ter afsluiting van de WJD 2013 eucharistie vieren met wellicht 2 miljoen jongeren.Voor velen is het een raadsel waar het succes van de WJD vandaan komt. Het is zeker niet te danken aan de media. Die waren in het verleden eerder terughoudend om erover te rapporteren, tenzij er incidenten waren. Ik herinner me nog de grote hilariteit n.a.v. de afkondiging van een aflaat die verbonden werd aan de editie van Keulen. Of het nonnetje dat met andere deelnemers danste in de euforie die voorafging aan de afsluitingsviering met de paus in Keulen. Maar ere wie ere toekomt.
De media-aandacht is inmiddels wel gegroeid en dat is helemaal terecht voor een evenement dat links en rechts omschreven wordt als het Woodstock van de katholieke kerk. De omvang van het gebeuren in Rio nu, is dermate impressionant dat het de wereldbeker voetbal wellicht overvleugelt.
Zingeving
Vanwaar die groeiende belangstelling? De belangrijkste reden is zeker de al aangehaalde omvang van het gebeuren, alsook de eerste buitenlandse reis van de paus. Maar er is wellicht meer en dat gaat dieper dan de aantallen. Vooral bij de jongeren zelf is er zo’n grote belangstelling omwille van het unieke van het evenement. Het gaat om een hele generatie van jongeren die geen zwaar beladen verleden meetorsen en die helemaal niet moeten optornen tegen een instituut dat heel hun leven bepaalde. Centraal staat iets heel anders: een eerste kennismaking of een verdieping van het christen-zijn.
Jongeren liggen in deze doorgaans helemaal niet wakker van de herbestemming van kerken, de hertekening van parochies, de christelijke identiteit van een katholiek ziekenhuis of het priestertekort. Zij zijn daarentegen wel vragende partij voor spiritualiteit, voor zingeving, voor geestelijke diepgang. Ze willen dat op een authentieke manier beleven met rechtsreeks het evangelie als inspiratiebron. Authenticiteit staat centraal. Vandaar dat voor hen de huidige paus zo’n aantrekkelijke figuur is. Vandaar dat er zoveel mensen verwacht worden voor de afsluitende viering iets buiten Rio de Janeiro.
Joden, christenen en moslims
De WJD vormen een wonderlijke mix van jongeren die over het algemeen op een positieve manier tegen de wereld aankijken. Aan de ene kant van het spectrum staan zij die gewoon uit nieuwsgierigheid meegaan, aan het andere uiterste staan zijn die – bij wijze van spreken – dagelijks gaan biechten. En ook die variëteit wordt door de meeste jongeren als een sterktepunt en een verrijking gezien. Het gaat inderdaad om een eenheid, voorbij het wij-zijverhaal dat haaks staat op het evangelie.
Wereldwijd stijgt de aandacht en de nieuwsgierigheid naar religie. Dat vertaalt zich vanzelfsprekend in een groeiende media-aandacht. De WJD vormen dan ook een echte verademing in die berichtgeving, want meestal gaat het nieuws over religie als een katalysator voor geweld.
Daarbij komt nog eens dat dit gewelddadig nieuws vooral uit de moslimwereld wordt gepikt, wat ons een vertekend beeld geeft van de doorsnee moslim. Ik wil dan ook graag eindigen met het WJD evenement van zondag (21 juli): op de universiteit van Rio kwamen 200 jonge joden, christenen en moslims samen om te verbroederen en uit te wisselen over eenheid en dialoog in de toekomst.