Paul Quirynen: ‘Mensensmokkelaars ook bij ons’

Berucht en meest gekend zijn mensensmokkelaars uit Irak , Albanië en Roemenië , die letterlijk en figuurlijk met Chinezen een strijd hebben uitgevochten om “macht en invloed” om en rond de parkings langs de E 40 naar de havens van Calais en Oostende en draaischijven voor smokkel van mensen naar Groot-Brittannië. Heel berucht zijn de Chinese triades, de “slangenkoppen” waarbij per smokkelactie meestal één grote groep naar het Westen wordt gebracht. Dergelijke groep wordt door de gesmokkelden symbolisch opgevat als een slang die stilletjes door de wereld kronkelt. De smokkelaar staat aan het hoofd van de groep: de kop van de slang.

In Brussel en Antwerpen werden de voorbije jaren talloze safehouses ontdekt waar in mensonwaardige omstandigheden slachtoffers van smokkelaars tijdelijk werden “bewaard” tot dat men een transport vindt om de reizen verder te zetten. Ik las ooit in politie PV’s dat men in dergelijk safehouse ook zakken met kippeneten had gevonden, blijkbaar de enige voeding voor de mensen op doorreis, gehuisvest op matrassen met zes op één schamele kamer.

Slachtoffers van mensensmokkel zijn gewoon speelbal van gewiekste handelaars die enkel uit zijn op grof geldgewin en het verkopen van vaak illusoire dromen of geluk. Er wordt over de ganse wereld heel veel geld betaald om illegaal Fort Europa uiteindelijk te bereiken. Men betaalt een hoger tarief om met waarborg gesmokkeld te worden en vele slachtoffers weten nauwelijks wat hun nieuwe toekomst zal worden.

Er hebben zich ook in dit land drama’s afgespeeld waarbij wij allen tot op heden vrij onverschillig zijn gebleven. Tragisch dieptepunt is een dossier uit 2000 waarbij 58 Chinezen door verstikking zijn gedood die zich in een vrachtcontainer naar Dover lieten smokkelen. Er zijn strafdossiers met foto’s waar kinderen van 10-12 jaar werden bevrijd uit een container met diepvriesgroenten of een jonge mannen van 18 die zich vastgebonden hadden aan de wielas van een vrachtwagen. Niemand kent het vaak droeve lot van talloze naamloze mensen tijdens blijkbaar helse smokkeltochten vanuit alle uithoeken van de wereld.

In onze wetgeving vinden wij de definitie van mensensmokkel in artikel 77 bis van de Wet van 18.12.1980 waarin gezegd wordt dat mensensmokkel het ertoe bijdragen is, op welke manier ook, rechtstreeks of via een tussenpersoon, dat een persoon die geen onderdaan is van een lidstaat van de Europese Unie binnenkomt, erdoor reist of aldaar verblijft, met het oog op het direct of indirect verkrijgen van een vermogensvoordeel.

De praktijk leert tenslotte dat vele mensen na hun smokkelavonturen later ook nog slachtoffer worden van mensenhandel waarbij belangwekkend is dat mensen worden uitgebuit in mensonwaardige omstandigheden. In ons land hebben diverse gerechtelijke onderzoeken netwerken blootgelegd waarbij massagesalons dekmantel waren voor illegale prostitutie. Ook in diverse andere economische sectoren (de bouwsector, land- en tuinbouw, horeca en andere) blijven er criminele organisaties aan het werk die mensen naar hier lokken om hen dan hier op beschamende wijze te exploiteren tegen hongerlonen en met werkomstandigheden, die strijdig zijn met de menselijke waardigheid. Dit ethisch begrip is bepalend voor de omschrijving van het misdrijf mensenhandel, strafbaar gesteld door artikel 433 quinquies en quater van het Strafwetboek.

Iedereen weet wat slavernij ooit was en iedereen beseft het onmenselijk karakter ervan. Mensensmokkel is vandaag helaas een hedendaagse vorm van slavernij , een wereldwijde handel in mensenlevens. Na drugs blijkt mensensmokkel en -handel de meest lucratieve activiteit voor criminele organisaties. Het is een beangstigende wereld waar levens worden gekocht, verkocht, gebruikt en vernietigd.