Paul Quirynen: ‘Justitie beweegt…’
Moord en brand zou er geschreeuwd worden wanneer in een ziekenhuis een operatie zou mislukken wegens verroest materiaal of versleten apparatuur.Op Radio 1 smeekte Onderzoeksrechter Van Linthout om hypermoderne scalpels en een moderne accurate uitrusting teneinde te vermijden dat binnen justitie andermaal incidenten allerhande zouden kunnen gebeuren.
Andere magistraten lieten zich horen door te stellen dat de gevangenis van Vorst “mensonwaardig” is geworden om er nog medemensen in op te sluiten.Het lijkt bij velen als een schreeuw om meer rechtvaardigheid en meer menselijkheid binnen Justitie … Er was ook een eerste teken van vernieuwing nu de Minister van Justitie het akkoord bekwam voor schaalvergroting en herindeling van de gerechtelijke arrondissementen.Ik durf hopen dat eindelijk een nieuwe start kan gegeven worden en dat Mevrouw Turtelboom niet zoals haar voorgangers gedwarsboomd wordt bij haar plannen doch de steun zal krijgen van de andere politieke partijen , de ganse samenleving en alle actoren van justitie.De voorbije dagen waren er diverse “dossiers” teneinde mensen te doen nadenken over de opdracht van justitie binnen de samenleving.Er werd m.i. terecht gesteld dat de Raad van State niet uitsluitend zou mogen handelen als een computerprogramma teneinde enkel en alleen na te kijken of overheidsbeslissingen al dan niet vormfouten vertonen met vernietigingen allerhande als gevolg. Uiteraard dient steeds de wet te worden gerespecteerd doch helaas moet heel wat wetgeving ernstig bijgestuurd worden daar zuiver formalisme vaak leidt tot fundamentele onrechtvaardigheid. Ook de tijdsduur van heel wat gerechtelijke procedures dient aangeklaagd te worden daar mensen zodoende bij dergelijke procedures gedurende jaren in onzekerheid leven en gebeurlijke schade nooit meer kan worden hersteld.
De pseudo DSK-geschiedenis was wellicht erg pijnlijk voor de rechtstreeks betrokken personen en hun politieke omgeving doch heeft ook en vooral duidelijk gemaakt dat een ethische begrenzing van aanvaardbaar handelen ruimer is dan de begrenzing van wat de wet verbiedt of feiten waarvoor klacht zou zijn neergelegd.Meer en meer groeit het aanvoelen dat een samenleving zoekende is naar nieuwe normen en waarden en naar een “leefwereld” waar ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft, niet alleen voor zichzelf doch ook ten overstaan van zijn medemensen.De rode draad tussen seksueel grensoverschrijdend gedrag , machtsmisbruik of misbruik van vertrouwen is steeds een gebrek aan respect voor je medemens.Het zuiver individualistisch handelen biedt wellicht op termijn minder perspectief dan binnen een ingewikkelde samenleving je handelen ook te toetsen aan de belangen van mensen die je onderweg ontmoet.
Zinloos geweld duikt helaas steeds meer en steeds opnieuw op.Bemoedigend is zeker dat naar aanleiding van de dood van de MIVB-controleur heel wat mensen zich de vraag gesteld hebben of wij als samenleving niet heel wat zomaar laten gebeuren en dat wij als burgers soms laks en laf zijn en vaak niet bereid zijn om corrigerend op te treden bij risicosituaties.Ook op dit vlak moeten wij ons eigen individueel belang overstiigen en de bereidheid tonen om – zo mogelijk – ordenend tussen te komen ter bescherming van zwakkeren maar ook ter afkoeling van medeburgers bij eveneens grensoverschrijdend maatschappelijk gedrag.
Wellicht rekenen wij ook teveel en uitsluitend op politie of parket en beseffen wij te weinig dat heel wat mensen op gezagvolle wijze zelf moeilijke situaties kunnen ontmijnen.Teveel is er een vijanddenken aanwezig ten overstaan van politie en gerecht terwijl ook veiligheid en verdraagzaamheid moeten nagestreefd worden door iedere burger met het besef dat machtsoptreden soms noodzakelijk zal zijn als burgers hun conflicten niet zelf geregeld krijgen.
Bemoedigend is zeker de vaststelling dat heel wat mensen de voorbije dagen impliciet een signaal hebben gegeven dat iedere burger niet alleen rechten heeft maar ook plichten , door enerzijds minstens op respectvolle en gelijkwaardige wijze om te gaan met de medemensen die je ontmoet en door anderzijds ook verantwoordelijkheid op te nemen voor de omgeving en maatschappelijke omwereld.
Het lijkt enigszins paradoxaal dat heel wat rechtsregels niet objectief en niet zonder meer duidelijk stellen wat juist en aanvaardbaar menselijk handelen is.Zeker ook in de sfeer van racisme , discriminatie en grensoverschrijdend handelen is het belangrijk dat een samenleving blijft zoeken naar de juiste nuances en naar redelijke begrenzingen die zich aanpassen aan een steeds evoluerende samenleving.
Het is heilzaam dat heel wat medemensen een aantal incidenten hebben aangewend om grondig na te denken over eigen spreken en handelen.Het is duidelijk dat éénieder medeverantwoordelijkheid draagt voor zijn eigen leefwereld.Op ruimere schaal blijft ook dit de grote uitdaging voor Justitie , met name de zorg dat onze ingewikkelde samenleving voor ieder medemens leefbaar blijft en dat een performant kader wordt gerealiseerd met rechten en plichten voor ieder individu en met als streefdoel een veilige , verdraagzame en rechtvaardige samenleving.
Bron: De Redactie