Jef Gabriels: ‘Het vaccinatieverhaal van Marcella’

Enkele dagen na haar vijfentachtigste verjaardag kreeg Marcella de oproep om zich te laten vaccineren in de Limburghal. Zij vond het een geweldige gebeurtenis en ze is er ronduit enthousiast over. Haar verhaal.

“Het begon al bij de aankomst met het onthaal op de parking. Heel welkom, want het regende. Eens binnen viel mij de mooie en telkens terugkomende bloemenversiering op, symbool voor de ‘bevrijding’ die we tegemoet gaan. Binnen werd je opnieuw onthaald en kreeg je te horen wat je moest gereedhouden. Zelfs een blinde zou er haar weg vinden.””Na de inschrijving, vlot en vriendelijk, met korte en duidelijke vraagstelling kwam dan de prik! De mijne werd gegeven door een wat oudere mevrouw, ik zag dat haar voeten pijn deden van het staan en ik had met haar te doen, maar ze prikte mijn vaccin erin zonder dat ik er iets van voelde, snel en pijnloos.En dan kwam het leukste: in een prettig aangeklede ruimte en in een stijlvolle stoel een kwartiertje wachten en een beetje babbelen met wie je wilde.””Ik weet niet wie er allemaal betrokken was bij de vaccinatieuitrol en de hele santeboetiek errond, maar ik vond het fantastisch hoe men het voor elkaar kreeg om de vaccinatie zo vlot, vriendelijk en wars van alle afschrikking te organiseren op een moment dat alle media nog bol stonden van doembeelden over Astrazeneca.Alles was prima, ik zou niet weten wat er beter kon. Met veel ‘contentement’ over de eerste prik kijk ik uit naar de tweede die me weer een stapje dichter bij de vrijheid brengt. Ik hoop dat veel mensen heel snel mijn ervaring mogen delen”

Bron: Het Belang van Limburg