Ilse Geerinck & Patricia Adriaens: ‘Aan tafel is iedereen gelijk’

Al vanaf mijn kindertijd moest ik thuis alles leren eten. Geregeld kreeg ik spruiten voorgeschoteld. Ik moest blijven proeven om mijn smaak te ontwikkelen. Een gezond voedingspatroon kweken begint al in de kinderjaren. De school kan helpen om leerlingen in contact te brengen met gezonde en gevarieerde voeding. Via de warme maaltijd die ’s middags aan­­ge­boden wordt op school, komen kinderen al vroeg in contact met verschillende smaken­, textu­ren en gerech­ten. Nu er meer warme maaltijden afgeschaft worden, zal een groep leerlingen met een lege brooddoos op school komen. Of eten ze de hele week geen warme maaltijd meer.

Veel huishoudens zullen vaker grijpen naar de snelle hap, gefrituurde producten, junkfood, frisdrank. Geen groenten, geen vis. Dat zal overgewicht bij jongeren alleen maar doen toenemen. De langetermijn­gevolgen zijn bekend: deze jonge mensen zullen niet leren wat een gezonde maaltijd is, mogelijk slechte gewoontes voortzetten en meer kans hebben op diabetes en beroer­tes.

Betaalbare en gezonde schoolmaaltijden spelen een belangrijke rol. Het is ook een pedagogische opdracht van de school. De school kan iedereen, inclusief kans­arme leerlingen, van gezonde maaltijden voorzien. Volgens het Steunpunt Sono kost een warme schoolmaaltijd gemiddeld vijf euro. Een creatief schoolbeleid ziet kansen. Vooral leerlingen uit het beroepsonderwijs maken er gebruik van. Door warme maaltijden af te schaffen, raak je de meest kwetsbare leerlingen. Dankzij de warme maaltijden hoeven ook tweeverdieners ’s avonds geen heksentoeren uit te halen om hun kroost een voedzame maaltijd te serveren.

Als scholen beslissen om geen warme maaltijden meer te serveren, laten we dan ook niet iets liggen? Emancipatie beperkt zich toch niet alleen tot het verstand? Op school kunnen leerlingen ook eens andere dingen leren eten, want thuis zijn de maaltijden vaak verbonden met eigen smaak en cultuur. De maaltijd is ook een gemeenschapsgebeuren waarbij de leerlingen een praatje slaan met hun tafelgenoten. Verhalen uitwisselen, zorgen delen, geestigheid om even wat stoom af te laten. Ook tafelmanieren worden er aangeleerd, stiekem afkijken hoe andere leerlingen hun mes en vork hanteren. Samen een maaltijd nuttigen, is een schoolleven delen. Samen eten ‘uit dezelfde pot’ is een democratisch gebaar­, aan tafel is iedereen gelijk. Over demo­cratie kun je les geven, of je kunt ook gewoon tonen wat het betekent.

Door warme maaltijden op school aan te bieden, kun je gelijkheid in het onderwijs installeren. De maatregel om ze af te schaffen zal disproportioneel veel kans­arme leerlingen treffen, maar eigenlijk is iede­reen er slechter mee af. Wat we hier afschaf­fen, komt later toch opnieuw op ons bord te liggen: gezondheid.

Bron: De Standaard