Kolet Janssen: ‘Zoek er niks achter’
Mensen in publieke functies moeten er neutraal uitzien, dat is de groeiende overtuiging in Vlaanderen. Geen hoofddoeken of kruisjes achter het loket. Maar waarom dan wel leeuwtjes op een burgemeestersdas?Ik vind het leuk als ik om de pols van mijn postbode een festivalbandje opmerk. Als ik mijn kapper zie rijden in een auto met de sticker ‘Ik stop ook voor honden’ of een oude schoolvriendin van mijn dochter met de melding ‘Baby aan boord’. Als studenten de meest uiteenlopende boodschappen verspreiden op hun T-shirts of via buttons. Ik heb lak aan neutraliteit. We zijn al meer dan neutraal genoeg voor elkaar, hoog tijd voor wat meer persoonlijke aanpak. Ambtenaren achter het loket mogen voor mij best een overtuiging, een mening en een zichtbare hobby hebben. Dat maakt hen niet minder betrouwbaar, integendeel. Het maakt hen menselijker en dus geloofwaardiger. Als ik een nieuwe identiteitskaart nodig heb of een parkeerkaart wil aanvragen, wil ik dat gerust doen bij iemand die ervoor uitkomt dat hij vegetariër is of homo of katholiek. Als hij mijn aanvraag correct behandelt en mij helpt bij problemen, ben ik perfect tevreden en maken de zichtbare uitingen van zijn persoonlijkheid voor mij verder geen verschil. Integendeel, ik beleef er juist plezier aan om te zien hoeveel verschillen er tussen mensen bestaan.
Zo bekijk ik ook de leeuwtjes op de burgemeestersdas van Bart De Wever. Of ze nu Vlaams of Venetiaans zijn, ze zijn hem van harte gegund. Ook een burgemeester heeft recht op een persoonlijke touch in zijn kleding. Maar de wet moet wel gelijk zijn voor iedereen: als je aan de loketten geen hoofddoek of kruisje mag dragen, dan toch zeker geen leeuwtjes als je in je functie van burgervader het koninklijk paar ontvangt? Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het moet me dan ook van het hart dat ik de reactie van de burgervader nogal flauw vind. ‘Zoek er niks achter, het zijn Venetiaanse leeuwtjes.’ Moet iemand met een hoofddoek soms zeggen: ‘Zoek er niks achter, ik had vandaag een bad hair day?’ Of iemand met een kruisje: ‘Zoek er niks achter, dat is mijn nieuwe briefopener?’ Of iemand met een roze T-shirt: ‘Zoek er niks achter, mijn rode handdoek zat per ongeluk tussen de witte was?’ Waarom mag iedereen niet gewoon uitkomen voor waar hij of zij warm voor loopt?
We hebben immers de mond vol over leven met de groeiende verscheidenheid in onze samenleving. Neem nu die hoofddoeken en kruisjes achter het loket. Als het in Londen kan zonder dat iemand er problemen rond maakt, waarom zou het dan in ons land niet kunnen? Het lijkt makkelijker om alle verschillen weg te stoppen achter uniformen, zodat ze alleen binnenskamers zichtbaar mogen worden. Maar wat hebben we aan zo’n diversiteit? Als iedereen zich blijft bewegen binnen zijn eigen cirkel van gelijkgezinde vrienden en kennissen, worden we er niet rijker van. Daarom kijk ik uit naar steeds meer uitingen van mensen die uitkomen voor wat ze denken en voelen. Ik zal me er soms vragen bij stellen. Ik zal het niet met alles eens zijn, maar dat is juist de kern van diversiteit. Misschien word ik er soms een beetje bang van. Maar als ik zie hoe we verder allemaal samen kunnen functioneren en in vrede leven, zal die angst het snelst verdwijnen. Hoog tijd voor een nieuwe pin, met als tekst ‘Neutraliteit, nee bedankt!’