Jo Hanssens: ‘Wat betekent Wereldvrededag voor ons?’
21 september is door de VN uitgeroepen tot Wereldvrededag. Een dag om na te denken over onze bijdrage tot vrede in de wereld. Minachting voor de andere en geweld, wrok en haat steken altijd weer de kop op en zijn in ieder mens potentieel aanwezig. Vrede is een kwetsbaar goed dat ons elke dag weer kan ontglippen. Het is geen overbodige luxe om nu en dan uitdrukkelijker na te denken over onze bijdrage tot vrede rondom ons en in de hele wereld.
Schiet ontwikkeling niet aan flarden!
Woensdag gaat de 22ste Vlaamse Vredesweek van start rond het thema: “Schiet ontwikkeling niet aan flarden!”. Niemand kan voorbijgaan aan de gigantische tegenstelling tussen de werelduitgaven voor bewapening enerzijds en de werelduitgaven voor ontwikkeling anderzijds.
Het wereldtotaal van militaire uitgaven in 2010 klokte volgens het SIPRI (Stockholm International Peace Research Institute) Jaarboek 2011 af op 1630 miljard dollar. De officiële ontwikkelingshulp van staten daartegenover bedroeg in diezelfde periode 128,7 miljard dollar. Dit laatste cijfer is te vinden in het VN Jaarrapport 2011 met betrekking tot de millenniumdoelstellingen. Het gaat dus om een bedrag dat ruim 12 keer kleiner is dan de militaire uitgaven op wereldvlak.
Pluralistisch en taal(grens)overschrijdend
De Vredesweek die in haar huidige vorm aan de 22ste editie toe is, blijft daarom broodnodig. De Vredesweek 2011 is een breed gedragen pluralistische campagne met deelname van diverse vredesorganisaties, in nauwe samenwerking met Amnesty International, de belangrijkste beweging voor mensenrechten, en met de steun van sociale bewegingen zoals het ACW en de koepel van de Noord-Zuidbeweging 11.11.11.
Voor het eerst is er tijdens de Vredesweek een doorgedreven samenwerking tussen organisaties aan beide zijden van de taalgrens: de Vredesweek of La semaine de la Paix werkt anno 2011 zowel in Vlaanderen als in Wallonië met hetzelfde campagnebeeld, rond hetzelfde thema en dezelfde eisen. De gemeenschappelijke doelstelling is dat ons land opnieuw een voortrekkersrol zou vervullen, met name om een internationaal verdrag te helpen realiseren waarbij de internationale wapenhandel aan strikte regels wordt onderworpen. Mede onder impuls van vroegere Vredesweken is ons land voortrekker geweest in het realiseren van een verdrag tegen de anti-persoonsmijnen en de clustermunitie.
Gewapend geweld ondermijnt ontwikkeling en belemmert de realisatie van de Millenniumdoelen
Al te vaak, zoals nu weer in Libië, moet een internationale militaire tussenkomst de wapens vernietigen die door diezelfde landen aanvankelijk massaal werden geleverd. In Irak en Afghanistan was en is het niet anders. Een meerderheid van 42 staten die door het Human Development Report van 2010 als “Low Human Development” worden beschreven, worden geteisterd door gewapende conflicten of bevinden zich in een prille post-conflictsituatie.
Reeds in een rapport van 2008 verklaarde secretaris-generaal van de VN, Ban Ki Moon, dat “gewapend geweld ontwikkeling ondermijnt en de realisatie van de Millennium Development Goals belemmert”. Dit alles staat ook te lezen in het inhoudelijk, politiek dossier bij de Vredesweek 2011. De politieke eisen en de petitie ter ondersteuning van een internationaal verdrag tot strikte controle op de wapenhandel zijn te downloaden via www.vredesweek.be
Vrede is een permanente opdracht
Naast een uitdrukkelijk politiek objectief heeft de Vredesweek ook aandacht voor de dimensie van vredeseducatie in de brede zin van het woord. Oorlog en ook vrede beginnen in de mentaliteit en de houding van mensen. De Vredesweek wil via een divers aanbod van activiteiten het blikveld van mensen verruimen, onverdraagzaamheid tegengaan en respect en evenwaardigheid bepleiten.
Niet zonder reden eindigt de Vredesweek op 2 oktober, de internationale dag van de geweldloosheid, geboortedag van Mahatma Gandhi. Vrede is geen vanzelfsprekendheid. Het is een permanente opdracht. Wereldvrededag moet er ons attent op maken dat er nog 364 dagen in het jaar zijn waarop aan vrede kan gewerkt worden. Misschien kunnen we het ook zo zien dat er 365 dagen in het jaar zijn waarop we in al onze relaties geweldloos en respectvol proberen te “zijn”.
Bron: De Redactie