Paul Quirynen: ‘Over bedelen, mensenhandel en Goede Vrijdag’

Herrie rond het bedelen… Het lijkt erop dat de Stad Antwerpen zelf reinigingsdienst wil spelen en al haar straten wil zuiveren van wat de “brave burger” stoort. Zo zou men nu verdachte bedelaars (wat een willekeurig begrip…) hun gelden afpakken en later justitie doen oordelen of het handelen van de stad juist en rechtvaardig was.

Een volgend doel zouden de zogenoemde “patsersauto’s” kunnen worden want het stoort velen dat jongeren en eerder onverwachte medemensen met luxe-wagens paraderen en rondrijden die ogenschijnlijk niet passen bij hun leefpatroon of inkomsten. De redenering is gelijkaardig : verdachte figuren (alweer, wat een willekeurig begrip …) hun BMW of Mercedes afnemen en justitie later doen beslissen of de wagen mag teruggegeven worden of naar het OCMW mag gaan.

Voor christenen loopt de “vasten” teneinde met vrijdag “Goede Vrijdag” en zondag Pasen. Vandaag kennen mensen beter de ramadan dan de vasten doch in wezen hebben deze periodes in beide religies eenzelfde doelstelling : durven nadenken, gewetensvragen stellen met de hoop op vrede en verdraagzaamheid.

Onderzoek naar georganiseerde bedelarij

Ik was als advocaat betrokken bij een specifiek onderzoek naar georganiseerde bedelarij in Brussel zodat ik met meer nuance en dossierkennis dit probleem kan benaderen. Het is inderdaad zo dat zwaar gehandicapte Roemeense jongeren werden gezocht en geronseld om op Brusselse kruispunten hun miserie te tonen en aan te wenden als lokmiddel voor geld. Zij verbleven in een soort safehouses in mensonwaardige omstandigheden zonder papieren en zonder eigen wil of leven.

Het is evident dat dergelijke medemensen manifest misbruikt worden en dat bovendien hun beperkingen als supplement worden uitgebuit. Uiterst ergerlijk en schokkend zijn de figuren die het netwerk organiseren , die het geld verzamelen en elders investeren en die de bedelaars zelf slecht behandelen en enkel als middel gebruiken voor hun eigen geldgewin.

Wie slachtoffer is van dergelijke meedogenloze organisaties moet ook in dit land als slachtoffer benaderd worden en dient humanitair geholpen te worden met een statuut en/of andere vorm van opvang en begeleiding. Dit is een humanitaire plicht. De organisatoren zelf zijn gewiekste mensenhandelaars en moeten door justitie fors aangepakt worden en performant gesanctioneerd.

Immoraliteit

Een “achteraf-justitie” zoals de Stad Antwerpen dit blijkbaar wil lijkt mij nefast en zal nog meer lijden veroorzaken bij die slachtoffers van mensenhandel. De daders en achtergrondfiguren zullen buiten schot blijven en hun immoraliteit blijven aanwenden omwille van het vuile geld. Justitie dient performant haar werk te doen, preventief en repressief doch binnen begrenzing van de rechtstaat en met respect voor de scheiding van machten. Door maatschappelijke discussies bij ons worden af en toe de wereld van mensensmokkel en mensenhandel zichtbaar. Gaan wij daar onmiddellijk aan voorbij of willen wij beseffen en aanvaarden in welke genadeloze en harde wereld wij vandaag leven ?

Niet onverschillig blijven

Het zware ongeval vorige week op de ring van Vilvoorde met een bestelwagen volgepropt met illegalen en vijf zwaar gekwetsten is ook weer eens de top van een ijsberg. De wereld van mensensmokkel draait steeds maar door …steeds opnieuw. Uit andere dossiers weet ik hoeveel geld mensen willen blijven betalen aan gewiekste smokkelaars om toch maar ooit in het Verenigd Koninkrijk te geraken. Nooit zal ik foto’s vergeten uit strafdossiers waarbij jongvolwassenen zich met koorden hadden laten vastbinden aan wielassen van vrachtwagens of waar jonge kinderen werkelijk dienden ter worden gezocht en gered binnen een vrachtwagen van diepvrieserwten.

Deze dagen heb ik het gevoel dat velen voorbij gaan aan alles wat quasi onmenselijk is, dat velen onverschillig blijven en deze feiten van fundamenteel onrecht beschouwen als faits divers , die snel moeten gerangschikt worden. Een achteraf justitie geeft de indruk dat wij prioritair aandacht willen schenken aan onze eigen belangen, ons comfort op straat en veiligheid. Het lijkt mij een houding van onze waarden en normen hoger in te schatten dan deze van mensen die ons in de weg lopen. Een rechtstaat dient evenwel de gelijkheid en gelijkwaardigheid van alle medemensen te waarborgen.