Paul Quirynen: ‘Met geld kan je veel regelen’
Andermaal kwam de wereld van het recht onder vuur liggen nu doordat een rijk ondernemer blijkbaar een wet had aangewend om mits betaling van een geldsom een gevangenisstraf te ontlopen en zich zodoende vrij te kopen. Ook voorheen waren er in diamantmiddens reeds diverse verhalen dat geld een perfect middel was om vervolging te vermijden en te voorkomen.De wet laat het toe …Met dergelijke woorden worden dergelijke dossiers goedgepraat en het argument snijdt hout daar inderdaad wetgeving de spelregels van een samenleving bepaalt. Meer dan ooit dienen politici waakzaam te zijn dat wetgeving dienstig is voor de opbouw van een rechtvaardige samenleving en het herstel van verstoorde evenwichten.
Het is dan ook erg dat politici twee jaar nu publicatie van de “wet op de verruimde minnelijke schikkingen” , in de volksmond de afkoopwet , hun eigen beleidsbeslissingen in vraag gaan stellen en de gevolgen van hun eigen wetgeving wraakroepend gaan benoemen.
Het is duidelijk dat de betrokken wet een samenleving verdeelt. Sommigen spreken zonder meer over het immoreel karakter van de wet of van duidelijke klassenjustitie terwijl anderen de wet een vorm van opportuniteit vinden.
Het is duidelijk dat recht nooit willekeur mag worden en dat zodoende het Openbaar Ministerie een juist , duidelijk en rechtvaardig beleid dient uit te stippelen waarbij het toepassingsgebied van de afkoopwet juist omschreven wordt , op transparante wijze en ook éénduidig voor alle parketten.
Tussen droom en daad *
Op zich is de wet eerder discriminatoir daar wie geen geld heeft weinig gehoor zal vinden bij de plaatselijke Procureur des Konings om hem niet te vervolgen.
Met veel geld kan men blijkbaar vandaag veel regelen en als koele minnaar van deze wet noemt staatssecretaris John Cormbez de afkoopwet als “de beste slechte oplossing”. Een samenleving verdient een betere justitie waar enkel de allerbeste oplossing van een aantal goede oplossingen het streefdoel moet zijn.
Helaas is de realiteit dat justitie de voorbije jaren bewezen heeft dat zij onvoldoende performant werkt en uitgerust is om ingewikkelde financiële dossiers binnen een redelijke termijn ernstig af te handelen.Het feit dat magistraten van het Hof van Beroep te Brussel dit publiek toegeven is op zich toch echt wel alarmerend. Bij een performante justitie zou er nooit sprake mogen zijn noch van verjaring noch van procedureperikelen allerhande doch het verleden bewijst dat er vandaag nog veel gesleuteld moet worden.
Wetten en bezwaren
Ook naar de toekomst toe zijn de geruchten weinig hoopgevend: beslissingen om en rond Arcopar-aandelen, het Fortis dossier , de burgerlijke behandeling van het dossier rond Lernout en Hauspie zijn reeds nu al aangekondigd voor de jaren 2017 en 2018…
Het strafrecht is zo ingewikkeld geworden en biedt zoveel mogelijkheden om procedures te vertragen of bijkomende problemen te creëren dat uiteindelijk de strafwet op zich nu bijna de reden geworden is dat het jaren duurt vooraleer een strafproces ten gronde kan worden behandeld.
In zware criminaliteit circuleren enorme geldstromen en bij ontdekking van zware fraude ziet men enkel het deel van de ijsberg dat boven water zichtbaar is en kan men enkel die feiten voor een rechtbank brengen die niet alleen zichtbaar maar ook bewijsbaar zijn. In de praktijk ziet en weet men dat de te betalen bedragen voor minnelijke schikkingen slechts een fractie zijn van de via misdrijven gerealiseerde winsten en door de daders terzake ook beschouwd worden als berekende risico’s.
Om het vertrouwen in justitie te herstellen is geloofwaardigheid prioritair. De afkoopwet lijkt helaas een voorbeeld om de kloof tussen de burger en justitie andermaal te vergroten.
Bron: De Redactie