Maarten Hertoghs: ‘We hebben iemand nodig die een humane houding combineert met besef dat migratie ook uitdagingen met zich meebrengt’
’18 december is door de VN uitgeroepen als de Internationale Dag van de Migrant. Een dag om stil te staan bij mensenrechten en fundamentele vrijheden van migranten’, schrijft predikant Maarten Hertoghs.
Wie er zich vandaag aan waagt iets positiefs te schrijven over migratie, wordt al snel bestempeld als een linkse naïeveling die de grenzen wagenwijd wil openzetten. Als u weet dat ik voorzitter ben van een vzw die werkt rond huisvesting en integratie van erkende vluchtelingen, is de associatie wellicht helemaal gemaakt.
Niet zo rechts of links
In feite ben ik zo links nog niet. Het openzetten van de grenzen is misschien wel een nobele gedachte, maar wie heeft baat bij (il)legale massa-immigratie? Het verhaal van veel migranten die hier toegekomen zijn, is er een van verloren waardigheid. Hoe voelt een dokter zich die hier met het gezin in een studiootje van 4 op 4 terechtkomt en geen werk heeft? We slagen er nu al niet om mensen waardig op te vangen. Er is dus veel voor te zeggen om mensen op te vangen in de regio waar ze vandaan komen en zo snel mogelijk te laten terugkeren naar hun heimat. Dat is trouwens vandaag veelal de praktijk. De meesten van de wereldwijd 70.000.000 vluchtelingen blijven in hun regio; vaak in mensonterende omstandigheden. Op die plaatsen materieel en financieel aanwezig zijn, is dus zo dwaas nog niet.
De impact van migratie
De voorbije decennia zijn heel wat migranten in België neergestreken. Het Vlaams Belang trok naar de verkiezingen met ophefmakende cijfers: 500.000 immigranten tijdens de voorbije 5 jaar. Handenvol geld kostte dat ons! Er werd ons niet verteld dat meer dan de helft van dat half miljoen EU-burgers waren. En ook niet dat de helft alweer uit België vertrokken was en dat een deel van de blijvers aan het werk was en bijdroeg aan de maatschappij.
De hebben iemand nodig die een humane houding combineert met besef dat migratie ook uitdagingen met zich meebrengt.
Natuurlijk heeft migratie een impact op onze samenleving en die is niet geheel positief. ‘België is het slechtst presterende land van de hele OESO op het vlak van economische participatie van migranten van buiten de EU. Dat is maatschappelijk en economisch niet houdbaar.’ Het procentueel aantal migranten in steden als Brussel en Antwerpen ligt veel hoger dan in de groene stadsranden en dorpen. Linkse partijen sluiten te gemakkelijk de ogen voor de ongezonde combinatie van een hoog procentueel aantal migranten met éénzelfde achtergrond en lage economische participatie. Ik heb zelf jarenlang in Antwerpen gewoond en er zijn buurten waar je je als blanke Vlaming in een ander land waant. Ik kan daarom begrijpen dat een deel van de bevolking meegaat in het verhaal dat ‘ze’ onze huizen, jobs en sociale zekerheid afpakken, maar doen ‘ze’ dat ook? De sociale zekerheid is een interessant voorbeeld. Er wordt 800 miljoen euro per jaar uitgegeven aan de opvang van asielzoekers en de ondersteuning van erkende vluchtelingen. Dat is een groot bedrag, maar het is slechts 0,9 procent van de uitgaven van de sociale zekerheid. De impact op de sociale zekerheid is dus beperkt, maar er moet gewerkt worden aan de tewerkstellingsgraad in de grote steden. We mogen de ogen daar niet voor sluiten.
Dat links en rechts zo verdeeld zijn over het thema migratie, zit in de politieke recuperatie.
Als het gaat over migratie is er ontegensprekelijk angst voor de impact van de islam. Ook hier is het verhaal van de grote steden belangrijk. Wanneer je op vrijdagmiddag voorbij een moskee in Antwerpen of Brussel wandelt, dan lijkt het wel alsof heel de straat moslim is. Een week geleden (op 11/12) tweette Geert Wilders (PVV, Nederland): ‘We hebben geen klimaatprobleem maar een immigratie- en islamprobleem. En wat hebben we aan minder CO2 als onze kinderen later door de islamisering en de open grenzen de sharia moeten naleven?’ Een angstzaaiende tweet, maar in Nederland zijn er slechts zo’n 6% moslims en lang niet allemaal radicaal. Zou zo’n kleine groep de sharia opleggen? Het is een gegeven in Europa en de VS dat burgers het aantal moslims in hun land flink overschatten. Begin 2018 stond er in De Standaard te lezen dat de gemiddelde Belg schat dat er zo’n 22% moslims leven in ons land, terwijl dat volgens cijfers van 2016 maar 7,6% was . Dat cijfer ligt vandaag wellicht een beetje hoger. Niet zoveel dat we angst moeten hebben dat ‘ze’ het hier gaan overnemen, maar ik begrijp wel dat de perceptie in de grote steden soms anders is.
Bruggenbouwer m/v
Samuel Lee, de nieuwe Nederlandse theoloog des vaderlands en zelf iemand met een migratieachtergrond, vertelde in De Ongelooflijke Podcast: ‘Verwacht niet van een bruggenbouwer dat hij één kant kiest.’ In het kader van migratie kunnen we zo iemand wel gebruiken.
De softe linkse ziet toch ook wel in dat werkloosheid en gettovorming in de grote steden een ideale voedingsbodem is voor sociale onrust en criminaliteit? Het heeft geen zin om die problemen weg te wuiven als onbeduidend. En de harde rechtse kent toch het verlangen naar vrede, naar een rustige omgeving, naar een warm bed? Dat is hetgeen waar een migrant naar op zoek is (de geradicaliseerde uitzonderingen daargelaten). Waarom kan dat niet gewoon erkend worden? Dat links en rechts zo verdeeld zijn over het thema migratie, zit in de politieke recuperatie. De ene groep ziet migranten als kiespubliek en de andere ziet hun vertrek als middel om kiespubliek te trekken. De ene verzwijgt wat de andere bewijst en vice versa. Iedereen en niemand heeft gelijk. Op die manier komen we nooit tot een volwassen houding tegenover migratie.
We hebben nood aan iemand die een humane houding tegenover migranten combineert met het besef dat migratie ook moeilijke uitdagingen met zich meebrengt. Zonder alles te bedekken met de mantel der liefde, maar eveneens zonder bangmakerij of gegoochel met cijfers.
Waar is die bruggenbouwer die niet één kant kiest?