Kolet Janssen: ‘Elkaar lekker lastigvallen’

Sommige bewoners van onze buurt gaan er prat op, dat ze niemand lastig vallen. Ze groeten hun buren, maar komen er niet over de drempel. Ze zijn vooruitziend en oplettend en kunnen zichzelf prima redden. Zo hoorde dat vroeger blijkbaar: alleen je familie mocht je lastigvallen. Voor de rest van de wereld hield je beter de schone schijn op. Nochtans heeft iedereen vroeg of laat wel eens hulp nodig. Je wilt wafels bakken en je merkt opeens dat de eieren op zijn. Je moet dringend naar de spoedhulp met een peuter die van de trap is gevallen, en je zoekt opvang voor je kleuter. Je bent alleenstaand en het is niet leuk om boodschappen te moeten doen als je hoge koorts hebt. Je bent op zoek naar een loodgieter of een vakantiekamp en je weet dat de buren daar ervaring mee hebben. Je gaat een paar weken op vakantie en je kamerplanten kunnen niet zo lang zonder water. Wat doe je dan? Val je je buren lastig?

Wildvreemde mensen

Sommige mensen vallen nog liever dood, soms zelfs letterlijk. Als ze te oud worden om elke ochtend de rolluiken op te trekken, laten ze hun kinderen elke dag kilometers rijden om dat klusje te klaren. Ze zijn ziek of zielig, maar ze vertikken het om iemand te vragen om hen met iets kleins te helpen. Alles beter dan een gunst vragen aan ‘wildvreemde’ mensen, waarnaast ze misschien al meer dan twintig jaar wonen.

Afhankelijkheid: vloek of zegen?

Waarom is het zo moeilijk om iemand buiten je familie lastig te vallen? Wie zegt ‘Ik wil niemand lastigvallen’, bedoelt meestal: ‘Ik wil niet afhankelijk zijn’. Want veel mensen zijn als de dood om bij anderen in het krijt te staan. Dat schept verplichtingen en daar hebben ze geen zin in. Misschien zijn ze ook bang dat ze binnen de kortste keren zelf worden lastiggevallen. Voor je het weet zit je vast in een aantal relaties met een hoop gedoe.

Toch is afhankelijk zijn op zich heel normaal. In elke levensfase hebben we een andere graad van afhankelijkheid: een baby laat zich vertroetelen, jonge ouders hebben nood aan ‘aflossing’, wie ziek of gewond is laat zich verzorgen, mensen die het druk hebben, hebben nood aan een uitlaatklep en een luisterend oor, een bejaarde wordt meer afhankelijk van voorzieningen en mensen … Hoe meer draden mensen in een buurt naar elkaar toe spannen, hoe groter het vangnet wordt waarop iedereen beroep kan doen.

Je laten helpen mag

Afhankelijk zijn is echt geen straf. We gaan naar de sauna of naar een restaurant om ons te laten vertroetelen. Misschien moeten we leren dat je laten helpen ook mag als je er niet voor betaalt. Heel vaak is de helper op andere momenten de geholpene. In dit soort ruilverkeer is wederkerigheid niet moeilijk te realiseren. Wie hulp nodig heeft met de computer, is dan misschien weer een ster in het aannaaien van knopen. Wie de stoep van de oude buurvrouw sneeuwvrij heeft gemaakt, is vast blij te maken met een kopje zelfgemaakte soep. Waarom zouden we het leven ingewikkelder maken dan het al is?

Tips voor buurtverkeer

Met een beetje buurtgevoel valt er immers meer te winnen dan te verliezen. Een paar tips: Vragen staat vrij, maar ‘neen’ zeggen ook. Als het je echt niet uitkomt of je hebt er helemaal geen zin in, mag je rustig neen zeggen. Dat kan zonder meer, want buren zijn tenslotte geen familie. Hebben je buren je al een paar keer iets gevraagd? Aarzel dan niet om ook eens iets terug te vragen. Iedereen zal er zich beter bij voelen. Beschouw burenhulp niet te snel als vanzelfsprekend. Het is iets wat je moet vragen en waar je blij om bent als het lukt. Bovendien is burenhulp een efficiënte vorm van energiebesparing: er worden minder kilometers afgelegd, er moeten minder officiële instanties worden ingeschakeld en het is nog leuk ook.

Elkaar lastigvallen is dus goed voor het klimaat. Het echte klimaat, want het is energiebesparend om in je onmiddellijke omgeving naar oplossingen voor kleine problemen te zoeken. Maar ook voor dat andere klimaat: de sfeer die er hangt tussen de mensen. In deze donkere adventstijd kan dat klimaat niet warm genoeg zijn.

 

Bron: Deredactie.be – 24 december 2015

Laat een reactie achter